توضیحات

تنبک کلکسیونی

تنبک منبت کلکسیونی C-02 یک تنبک کلکسیونی و یا تنبک تزئینی، شاید بهتر باشد تنبک کلکسیونی را از تنبک تزئینی جدا دانست، اما به‌جهت مختصر کردن مطالب این دو را در یک دسته قرار می‌دهیم. همان‌طور که در مقاله “شاخص‌های انتخاب تنبک مناسب” گفته شد، منظور از تنبک کلکسیونی سازی است که عموماً از چوب‌های کمیاب‌تر مناسب تنبک ساخته شده است، چوب‌هایی نظیر افرا، گلابی، زالزالک، شادود و غیره. اما قطعاً این ملاک کافی نیست. ما در ضربیت، تنبکی که از حیث سلامت چوب در بهترین وضعیت نباشد را تنبک کلکسیونی نمی‌نامیم. به عبارت دیگر، سلامت چوب شرط ضروری و لازم برای قرار دادن یک تنبک در دسته‌ی تنبک کلکسیونی می‌باشد. به نحوی که در پاره‌ای موارد، یک تنبک اگر کاملاً بی‌نقص بوده، حتی با وجود داشتن چوب‌های متداول‌تری همچون چوب تنبک، چوب گردو، چوب توت، چوب زبان گنجشک نیز در دسته‌بندی تنبک‌های کلکسیونی قرار می‌گیرد. منطقاً هم همین‌گونه به نظر می‌رسد که یک ساز معیوب و ایراددار، هرچند کمیاب هم باشد، ارزش کلکسیونی شدن را ندارد مگر جنبه تاریخی و عتیقه‌ای پیدا کند. علاوه بر این دو عامل، یعنی جنس چوب و سلامت آن، بدیهی است که یک تنبک کلکسیونی باید سایر ویژگی‌های یک تنبک حرفه‌ای را نیز داشته باشد؛ ویژگی‌هایی همچون الگو و ابعاد درست و متناسب، پوست خوب و صدای درخشان و کیفیت رنگ و پوشش بالای ساز.